Ik was gewoon bang hierom…

Ik had ooit fantasieën over een partner waar ik mijn liefde mee kon delen, waar respect en veiligheid vanzelfsprekend zouden zijn.

Ik verlangde er naar een plekje te vinden om samen met iemand een nieuw leven te kunnen opbouwen. Genieten van de kleine dingen, reizen, een maatje, een klankbord en een luisterend oor, passionele seks ;-). Is dat teveel gevraagd?

Uiteindelijk verloor ik mijzelf telkens weer in mijn relaties, en zakte mijn droom en het verlangen steeds verder weg.

zo Ik raakte er steeds meer van overtuigd dat ik mijn muur nog maar wat centimeters moest optrekken.

 

Liefde en angst gaan samen

De vraag is: kan je, na zoveel teleurstellingen nog dromen van ‘betoverende liefde’? Waarom voelde ik die pijn eigenlijk? Ik begrijp er nu veel meer van, sinds ik mijzelf ben gaan verdiepen in de ‘sabotage patronen’ van mijn angst/ego.

Vanuit mijn ervaringen en onderzoek ontdekte ik dat liefde per definitie angst oproept. Je stelt je – met het beetje geloof dat je nog hebt – open. Je laat voorzichtig iets van je kwetsbaarheid zien, en mannen… ze verlaten je uiteindelijk toch steeds weer. Herhaaldelijke afwijzingen bevestigen onze grootste angst: dat we het niet waard zijn om van gehouden te worden.

Elk mens ervaart angst voor afwijzing. Het roept op dat je je terug wilt trekken (vluchten), dat je je muur nog hoger wilt optrekken, of zelfs kwaad wordt. Maar waar je het meest bevestiging over krijgt, is dat je het niet waard bent; je voelt je slecht over jezelf.

Angst voor afwijzing maakt dat je contact met potentiële partners uit de weg gaat, terwijl je het verlangen wel hebt om hem te willen ontmoeten. Dat je je afschermt om je gelijkwaardige partner te ontmoeten, en juist het tegenovergestelde voelt. Geen actie onderneemt. Dat je niet meer gelooft in werkelijke liefde, en daar dus ook naar gaat handelen!

 

Liefde draagt risico’s met zich mee

Moeten we hier mee leven? Moeten we aanvaarden dat de angst voor afwijzing de grote rem is op het aantrekken van een gelijkwaardige liefdesverbinding? Dat je risico’s uit de weg gaat en hierdoor je relatiegeluk aan je voorbij laat gaan?

Het leuke is dat er een eenvoudige strategie is om met de angst voor afwijzing om te gaan. De angst voor afwijzing kan alleen bestaan als je het geheim houdt en als je het veroordeelt.

 

Wat je dus kunt doen, is:

• je bewust worden dat jouw angst voor afwijzing je “metgezel” is op je weg naar een werkelijke liefdesverbinding.
• het dus niet geheim houden, maar onmiddellijk contact zoeken met mensen die het verdienen om je verhaal met hen te delen.
• authentiek te delen wat er voor je is, kun je het helen en bij jezelf blijven.

Dit is wat klanten in mijn workshop doen: ze delen hun kracht, maar ook hun angst voor afwijzing met elkaar. Dit laatste vraagt om moed, omdat het zo kwetsbaar voelt. Maar kwetsbaarheid is juist je grootste kracht. Vanuit die plek gaan delen is van groot belang als je wilt leren waar zelfliefde en gelijkwaardige liefdesverbindingen over gaan.

 

Liefdesgroet, Kim