Hoe kan het dat iemand het vertrouwen in de liefde verliest, waardoor twijfel toeslaat? Misschien stel je te hoge eisen? Of komt het door een gekwetst hart uit het verleden, waardoor je geen leuke, gelijkgestemde partners ontmoet en uiteindelijk de moed hebt opgegeven? Of is het bindingsangst?
Leestijd 4,5 minuten
Er kunnen vele externe factoren zijn waardoor je het vertrouwen in de liefde bent verloren. De oplossing ligt echter altijd bij de relatie met jezelf en hoe we geconditioneerd zijn.
Sprookjes en liefdesliedjes
We worden grootgebracht met sprookjes en liefdesverhalen. Bovendien halen we tijdens onze puberteit veel van onze kennis over liefde uit love songs. Ken je bijvoorbeeld het liedje van Stevie Wonder nog, You Are the Sunshine of My Life?
Jij bent de zonneschijn in mijn leven
Daarom blijf ik altijd in de buurt
Jij bent mijn oogappel
Jij blijft voor altijd in mijn hart
Het voelt nog steeds als het begin
Hoewel ik al miljoenen jaren van je hou
En bij de gedachte dat onze liefde ooit zou eindigen
Zie ik mijzelf verdrinken in mijn eigen tranen
Je moet hebben geweten dat ik eenzaam was
Want jij kwam als mijn redder in nood.
Manipulatieve teksten geven ons van jongs af aan een vertekend beeld van de werkelijkheid. Het kwaad is dan al geschied. We hebben onze verwachtingen en verlangens over liefde al gevormd en kunnen zo alleen nog maar teleurgesteld worden.
Teleurstelling en gekwetstheid
Prille liefdes zijn waarschijnlijk met verdriet op de klippen gelopen. Wellicht ben je ergens onderweg zo gekwetst dat je hart zelfs is gebroken. Maar een hart kan niet breken, maar wel het sprookjesbeeld waarin je gelooft. Zou het dus zo kunnen zijn dat je geloof in de liefde is verdwenen doordat je verwachtingen niet realistisch waren? Dat kan behoorlijk pijnlijk zijn, vooral als je daarna moeite hebt om je verwachtingsbeeld bij te stellen naar een realistisch beeld.
Geloof niet wat je ego zegt
Zou het zo kunnen zijn dat de denker in ons – ook wel ‘ego’ genoemd – bang is voor liefde? Jan Geurtz heeft er een goed boek over geschreven: Verslaafd aan liefde. Dit boek laat zien dat onze zoektocht naar liefde en erkenning voortkomt uit een fundamentele zelf-afwijzing door het ego.
Immers doet het ego er alles aan om ons te bestoken met negatieve gedachten, feiten, conclusies en strategieën: dat je te lelijk of oud bent, of te slap, stom, gemeen, of fout.
Wellicht laat het ego je denken dat alle leuke partners al bezet zijn en je de rest van je leven alleen verder zult moeten. Dat je eerst meer van jezelf moet gaan houden, of dat je er nog niet aan toe of klaar voor bent. Alsof liefde vraagt om perfectie en jij dat dus nog niet bent. Kortom, zelf-afwijzing dus.
Het misverstand over negatieve gedachten
Naarmate we ouder worden en meer zelfkennis en bewustzijn ontwikkelen om aan de zelf-afwijzing van het ego te ontsnappen, lijkt het ego op het gebied van liefde juist sterker te worden. Hoewel je al veel vooruitgang hebt geboekt in zelfliefde en innerlijke rust, blijft de angst voor afwijzing in de liefde bestaan. Waarom ervaar je nog steeds ongemak, zelfafwijzing, of zelfs bindings- of verlatingsangst?
Het is begrijpelijk dat je daardoor twijfelt en misschien zelfs overweegt om de liefde achter je te laten. Daar is niets mis mee; sterker nog, liever alleen dan jezelf opnieuw blootstellen aan kommer en kwel. Bovendien wil je jezelf niet weer verliezen en je autonomie graag behouden. Maar zoals Grace Hopper zei: “Een schip is veilig in de haven, maar daar zijn schepen niet voor gebouwd.”
Dus klopt ons hart af en toe aan om te verlangen naar een liefdesverbinding, zodat we verder kunnen groeien in onze spirituele ontwikkeling en beoefening.
Waarom liefdesgeluk manifesteren zo lastig is
Misschien geloof je dat negatieve gedachten en weerstand jouw relatiegeluk verstoren. Echter, als het je niet lukt om deze negatieve gedachten en wantrouwen los te laten, dan is dat geen probleem! Ze verstoren namelijk niet je aantrekkingskracht naar liefdesgeluk. Het is juist de overtuiging dat deze negatieve gedachten je relatiegeluk verstoren, en niet de gedachten en gevoelens zelf, die je tegenhouden.
Sterker nog, omarm juist je negatieve gedachten en weerstand. Vraag ‘het grotere dan jij’ om hulp: “Stuur mij een partner waarmee ik mijn patronen kan doorbreken en kan ervaren wat liefde werkelijk is.”
Wat weten we over liefde
Marianne Williamson omschrijft het treffend:
A relationship is like
Graduating with a doctoral degree
in loving, while you are barely
out of elementary school.
Oftewel, een relatie is als afstuderen met een doctoraat in liefhebben, terwijl je nauwelijks van de basisschool bent. Het toegeven dat we eigenlijk zo weinig weten over liefde kan juist inspirerend werken. Je bent dus niet de enige die nog veel te ontdekken en te leren heeft. Bovendien biedt het je de kans om je meer los te maken van de beklemmende gedachten van het ego.
Conclusie
Het ego schept onrealistische verwachtingen en overspoelt ons met negatieve gedachten, waardoor we gemakkelijk de hoop in de liefde verliezen.
Het probleem ligt echter meestal in de relatie met jezelf, en het ego speelt hierin een grote rol door negatieve gedachten en zelf-afwijzing te voeden. Hoewel deze negatieve gedachten het moeilijk kunnen maken om open te staan voor liefde, verstoren ze niet je vermogen om liefdesgeluk te manifesteren.
Het is belangrijk om je verwachtingen en overtuigingen te herzien, en te erkennen dat liefde niet om perfectie gaat, maar om groei en zelfontdekking. Uiteindelijk ligt de oplossing in het omarmen van je onzekerheden en het zoeken naar een authentieke verbinding, zowel met jezelf als met anderen.
Geef jij de liefde nog een oprechte kans?
Volg mijn Social media pagina's voor inspirerende quotes en tips.